Juz dziecku nie wystarcza zabawa, chce brac udzial w pracach doroslych

Już dziecku nie wystarcza zabawa, chce brać udział w pracach dorosłych. Wiadomo, jest małpeczką, ale także czuje, że współdziałając jest bardziej razem. Praca wzbogaca kontakt i utwierdza w przynależności. Na przykład H. Baranklewicz sądzi nawet, że poczucie osamotnienia może przyczynić się do polubienia przez dziecko wspólnego sprzątania szkoły i opisuje wypadek Bożenki, która bardzo nieśmiała i małomówna nie potrafiła nawiązać bliższych kontaktów z koleżankami w nowej szkole. Od razu zyskała opinię tępaka i milczka. Zorganizowanie samoobsługi dało Bożence możność nawiązania bliższych kontaktów z koleżankami i wywarło pewien wpływ na zmianę sytuacji dziewczynki w klasie. Początkowo trzymała się na uboczu, sama wykonywała prace i nie brała udziału w poufnych rozmowach towarzyszek. Ale taka sytuacja nie trwała długo – rzeczowe kontakty w pracy przekształciły się w pewną zażyłość . . . (H. Barankiewicz). Praca jest też bogatym źródłem pobudzeń. Młody człowiek szuka ich przede wszystkim w zabawie, w miłości, w przygodzie. Fascynuje go niespodzianka i odświętność. Z wiekiem jednak odkrywa, że te niedziele, po których się tyle spodziewa, nie spełniają jego romantycznych marzeń, że dzień powszedni bywa bogatszy . . . [patrz też: skierowanie do poradni specjalistycznej wzór, szpital wojskowy lądek zdrój, drotaweryna ]