Próba artykulacyjna

Próba artykulacyjna jest bardzo pomocna w rokowaniu i stawianiu wskazań do Fenestracji. Przepisywanie protez słuchowych dzięki tym próbom jest znacznie łatwiejsze, zarówno bowiem zalecanie fenestracji, jak i protez opierać się musi na właściwej ocenie czynności ślimaka (często w tym zestawieniu używa się wyrażenia rezerwa ślimakowa). Jeżeli osoba badana za pomocą listy PB wykaże przy wzroście siły głosu wzrost procentu słów dobrze zrozumianych, możemy wyciągnąć wniosek, że jej rezerwa ślimakowa jest dostateczna i że jest ona odpowiednim kandydatem do fenestracji, oraz że i proteza słuchowa byłaby dla niej odpowiednia. W przeciwnym przypadku, tzn. skoro zwiększanie siły głosu wyrazów czytanych nie podnosi odsetka słów rozumianych, czyli po przezwyciężeniu przeszkody w przewodnictwie przez aparaturę elektroakustyczną (wolną od wszelkich zakłóceń dodatkowych) nie udało się stwierdzić zdolności rozróżniania słuchowego narządu analizującego dźwięki w uchu wewnętrznym musimy dojść do przekonania, że rezerwa ślimakowa jest ograniczona i nie ma widoków na poprawę słuchu po zabiegu. Zabieg ten ma bowiem zmienić warunki przewodzenia dźwięków do ucha wewnętrznego. [podobne: okulary do pracy przy komputerze, skierowanie do poradni specjalistycznej wzór, trening umiejetnosci spolecznych ]