Rózne krzywe artykulacyjne
Różne krzywe artykulacyjne. Krzywa zdjęta u osoby, która przy dużym natężeniu mowy wykazała wysokie położenie górnego odcinka krzywej, a zatem jej duża rezerwą, ślimakowa czyni ją odpowiednim kandydatem do fenestracji. Krzywa należy do chorego o mieszanej głuchocie (głuchocie typu ucha środkowego i typu ucha wewnętrznego) i dlatego w tym przypadku fenestracja mogłaby poprawić słuch tylko częściowo, a mianowicie w zakresie niedosłuchu zależnego od zaburzenia w przewodnictwie. Krzywa jest charakterystyczna dla niedosłuchu ucha wewnętrznego i w takim przypadku po fenestracji nie należy się spodziewać żadnej poprawy. Audiolodzy podkreślają że progi dla mowy w takich trzech typach niedosłuchu są prawie te same, a jednak widoki, na poprawę słuchu są biegunowo odmienne. Dość dawno stwierdzono już wartość prognostyczną krzywych artykulacyjnych przed zastosowaniem protez słuchowych. [hasła pokrewne: wyszukiwarka skierowań na leczenie sanatoryjne, instytut żywności i żywienia piramida, tętniak przegrody międzyprzedsionkowej bez cech przecieku ]