Ubytki skali sluchowej
Ubytki skali słuchowej, pojedyncze lub w liczbie kilku, występują albo u głuchoniemych w ich skali i tak już znacznie zwężonej albo u osób z prawidłowymi granicami słuchowymi w zakresie pewnych częstości przy wczesnych uszkodzeniach zawodowych słuchu (np. ubytek). Wysepki słuchowe o zakresie 1 – 2 oktaw można stwierdzić u głuchoniemych w przypadku rozległych ubytków skali w kierunku górnej i dolnej granicy słuchowej. Badania ilościowe czynności słuchowej, przeprowadzane w dobie przed audiometrycznej tymi samymi przyrządami co i badanie jakościowe (stroiki), posługiwały się przeważnie niezupełnie ścisłym założeniem, że ostrość słuchu osoby źle słyszącej pozostaje w takim stosunku do prawidłowej ostrości słuchu jak czas słyszenia danego tonu przez chorego do czasu słyszenia tegoż tonu w tych samych warunkach przez osobę z prawidłowym słuchem. Patologiczną ostrość słuchu wyrażano w procentach prawidłowej ostrości słuchu, mierzonej czasem słyszenia tonów w sekundach za pomocą stopera z zachowaniem tych warunków badania, co w badaniu jakościowym. [podobne: wyszukiwarka skierowań na leczenie sanatoryjne, drotaweryna, lekarz rodzinny poznań ]